Langzaam gaan de grenzen in Afrika weer open en soms net zo snel weer dicht. We wagen het er weer op en met de hulp van wat hulp van de toeschietelijke immigratie-officers komen we een heel eind

Het is een route door veel nationale parken geworden. En veel gezelschap. Central Kalahari in Botswana, Hwange en Mana Pools in Zimbabwe, South Luangwa, North Luangwa en Liuwa Plains in Zambia Tot de regen ons stopt

In November 2020 wagen we de sprong. Met een, vanwege Corona, bijna leeg vliegtuig worden we gastvrij ontvangen in Kampala om een, in meerdere opzichten, bijzondere reis te maken naar Namibie.

Eindelijk zien we de woestijn-olifanten en worden we verrast met een groen ei op een bijzondere plek. Na alle dieren in Etosha trekken we naar de stilte in het ruige Kaokoveld. 

Wakker worden in de woestijn en besluiten dat je die avond sushi’s wilt eten aan de Atlantische Oceaan. Kan het nog beter?

Het is lang geleden dat er zoveel regen gevallen is in Namibië. Hoe dat water zijn weg vindt in de woestijn ondervinden we aan den lijve in Sossusvlei

Tussen alle lege kampeerplekken zijn daar opeens ook bekenden. En bekende onbekenden. Juist die afwisseling kleurt onze lange reis van Nairobi naar Windhoek.