Een accu met kuren, wandelen in Matopos, een vergeten nationaal park en veranderde plannen. Onverwacht zetten we koers naar Mozambique. Net zo prachtig als in eerdere jaren maar onrustiger dan we gewend zijn.

Is dat echt dezelfde leeuw die we vanmiddag zagen? We zien leeuwen in de bibliotheek, leeuwen voor het ontbijt, leeuwen in het donker en leeuwen overdag. We zien er nogal wat op deze reis. Maar nooit zo intimiderend!

Wordt het dobberen op het meer of worden we aan een boom gehangen? Opeens lijkt de oversteek over Lake Kariba met een pontoon een iets minder goed plan

Saai wordt het niet. In de eerste maand van onze reis worden we gestopt door een grote brand in Central Kalahari en in Hwange valt onverwacht een leeuwin uit naar onze Harry.

Langzaam gaan de grenzen in Afrika weer open en soms net zo snel weer dicht. We wagen het er weer op en met de hulp van wat hulp van de toeschietelijke immigratie-officers komen we een heel eind

Een half geschreven blog en een berg foto's wachten al een tijdje. Het duurde even totdat een paar vergeten verhalen van onze laatste reis hun weg naar een nieuwe blog vonden

Op stap met zijn achten? Niets voor ons. Dachten we. Maar dat was voordat we in Zimbabwe naar de ‘game count’ gingen

Olifanten, ons vervelen ze nooit. We kennen ze als grote, vriendelijke, slimme giganten. Maar dat beeld verandert snel als we door Ghonorhazou in het zuiden van Zimbabwe trekken.

We installeren ons, moe en zweterig, voor een sundowner aan de Luangwa-rivier. Er klinkt gezoem om ons hoofd. En daar blijft het niet bij. 

Vroeg in de ochtend worden we ruw uit onze slaap gehaald door luid getoeter en angstaanjagend gekrijs, gevolgd door gekraak en geraas. Het prachtig beschilderde, riet-gedekte toiletgebouw is niet meer.

Vanaf Windhoek zijn wij onderweg naar Oeganda. Via Botswana, Zimbabwe, Zambia, Malawi, Tanzania, Kenia rijden we naar Uganda. Vanaf Malawi gaan we Oostelijk Afrika vullen met onze blogs en foto's